بررسی میزان انطباق محتوای آموزشی با نیازهای آموزشی دانشجویان رشته های کاردانی دانشکده بهداشت رشت

مقدمه : برنامه ریزان آموزشی طی سه دهه گذشته توجه خاصی به این پرسش داشته اند که چه مباحث وموضوعاتی در دروس مختلف باید تدریس شود و برای دانشجویان چه نوع مواد و وسایل آموزشی و توسط چه کسانی باید آماده شود. هدف فعالیت های آموزشی رشد آگاهی و توانای های بالقوه انسان است. آموزش وسیله­ای برای شناسایی مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه و پی بردن به راه حل های مناسب برای آنهاست. این مطالعه با هدف بررسی میزان انطباق محتوای آموزشی در قالب چهار سوال پژوهش در رابطه با نیاز دانشجویان در رشته های موجود مقطع کاردانی دانشکده بهداشت رشت انجام شد.   روش­ ها: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی که در نیمسال دوم سال تحصیلی 87-86 انجام شد. جامعه آماری 270 نفر از کلیه دانشجویان در مقطع کاردانی رشته­های موجود دانشکده بهداشت رشت بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر 1- مشخصات دموگرافیک 2- سوالات مربوط به انطباق محتوای آموزشی با نیاز دانشجویان و بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت بود. پس از توزیع پرسشنامه ها تعداد 191 پرسشنامه تکمیل شده جمع آوری گردید. سپس جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss و آزمون­های ( ² χ ) خی دو و t-test استفاده شد.   یافته ها : در زمینه سوال اول پژوهش که بررسی میزان پاسخگویی محتوای آموزشی با نیاز دانشجویان بود، 07/ 39 درصد میزان آن را در حد متوسط اعلام و 04/17 درصد خیلی کم و فقط 58/3 درصد انطباق محتوای آموزشی با نیاز دانشجویان را خیلی زیاد می دانستند. در زمینه سوال دوم پژوهش که بررسی انطباق محتوای آموزشی با فرایند رشد تفکر انتقادی دانشجویان است، 19/45 درصد میزان انطباق را متوسط و 5/6 درصد خیلی کم و 70/4 درصد خیلی زیاد اعلام نمودند. در سوال سوم نیز که تدوین محتوای آموزشی با توجه به نیاز برکسب توانمندی دانشجویان جهت ارائه خدمات در شرایط اقلیمی متفاوت است، 18/42 درصد گزینه متوسط و 32/6 درصد گزینه خیلی کم و 14/5 درصد گزینه خیلی زیاد و در نهایت سوال چهارم پژوهش عملکرد برنامه­ریزی آموزشی در دانشکده جهت آماده ساختن دانشجو برای خدمات موثر شغل آینده او 55/46 درصد گزینه متوسط و 6/7 درصد گزینه خیلی کم و 56/5 درصد خیلی زیاد را انتخاب نمودند.   نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده میزان انطباق محتوای آموزشی با نیاز دانشجویان درحد متوسط است. در مجموع نتایج بیانگر وجود نقایصی در ارائه و نحوه طراحی محتوای آموزشی دروس برحسب مناطق می باشد. با مشخص شدن نقاط ضعف در طراحی محتوای آموزشی می­توان برنامه­ریزی مطلوبتری جهت ارتقاء کیفی آموزشی دانشکده بهداشت رشت به عمل آورد.